Η δράση των ονείρων

Τα όνειρα ασφικτυούν δράση ζητούν να λάβουν

Όσοι τα διεκδικούν να τρέξουν να προλάβουν

Το τι θα γίνει τι θα τελεστεί προς ολοκλήρωση σ εκείνα

Τι θ αντιμετωπιστεί προς έλευση στον κεντρικό τον πυρήνα

Ευμετάβολα εύπλαστα είναι όλα ωσάν τα επιλύσεις

Μα δύσκολα δυσπρόσητα ωσάν τα επιζητήσεις

Στις πλεύσεις τους στις ρότες τους στ αναπάντητα γιατί τους

Σ αυτά βρίσκουν απόκριση ανταλλαγή στη θύμησή τους

Έρχονται παρέρχονται νυχτιές βραδιές γεμάτες

Όνειρα γλυκά ..φερμένα ωσάν αυταπάτες

Αυτά συμβαδίζουνε σιμά σιμά πηγαίνουν

Την ολοκλήρωση τους επιζητούν τη θαλπωρή τους ανασαίνουν

Υπόσταση τους δίνεται επίδειξη δεν κάνουν

Μοναχά αδιαμαρτύρητα ..το στίγμα τους αφήνουν πριν αποκάμουν

Από έννοιες από κούραση από φροντίδες και αγάπη

Αυτά συγκαταλέγονται στου είναι μας τη γλυκιά απάτη.

ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΑΚΙ

Δεν θα γινω εγω 
το πιονι για κανενα
Η δικη μου η ψυχη 
δε θα πατησει πια πυθμενα

Αυτον που οριοθετουνε
Αυτο που στεγαζουν
Τα ονειρα τα σχεδια
Τ αποπλανουν τα σφαδαζουν

Τ αφηνουν στην ησυχια τους
Να τρεμμουν εθισμενα
Τα κατα τρομοκρατουν
Πανω απ το καθενα

Τα βαζουν τα τοποθετουν
Ολα σε μια πλανη
Τιποτα ιχνος αληθινο
Εκεινα δεν τα φτανει

Δε θα γεννω εγω
Χαλι να με πατουνε
Τα δικα μου ορια
Αλλοι να μην τηρουνε

Το σιγουρακι ημουνα
Μα τωρα εχω αλλαξει
Σελιδα αλλη στη ζωη
Εχω εγω χαραξει

Να μαι εγω καλα
Μαζι με τα παιδια μου
Πραμα να μην αψηφω
Για μετεπειτα στερνα μου

Να διαγραφουν
Ολα με επιτυχια
Να πρωτοπορουν
Στα παντα με υγεια κι ευτυχια.

Η σκληρή αποδοχή

Η πραγματικότητα δειλά

ορθώνει τείχος

της αμφισβ ήτησης

εδραιώνεται ο λίθος

αυτός που εχτυπά

αυτός που κομματιάζει

τα σωθικά μας μοναχά

συθέμελλα ταράζει

απ της αντρειοσύνης

δεν μπορεί

αυτός να υποχωρήσει

της καλοσύνης τη στιγμή

δεν πρόκειται να σβήσει

αυτός θα φέγγει συνεχώς

ως φάρος στη ζωή μας

ανέγγιχτος ανέπαφος

σε κάθε θύμησή μας.